هرگـــز به دیگــران اجازه نده، قلـم خودخواهــی دست بگــیرند،

ســـرنوشت را ورق زننــد، خاطــراتت را پـاک کنند

و پایـانش بنویســند قســـــمت نبـــــــــود ...!!

آن کــــس که درد عـــشق بداند

اشــــکی بر این ســـخن بفشاند :

این سان که ذره های دل بی قرار من،

سر در کمند عشق تو، جان در هـوای توست

شاید مــحال نیست که بعد از هزار سال

روزی غــــبار ما را، آشــــفته پوی باد؛

در دوردست دشتی از دیــــــده ها نهان

بر برگ ارغـوانی، پیچیده با خزان

یا پای جویـــباری، چون اشک ما روان

پهلوی یکــــــدگر بنشـــــاند!

مــا را به یکـــدگر برساند!

فریدون مشیری

در تاریکــــــــــــ تـرین و کورتـرین

                               نقطــــه ی ِ عشـــــــق

                                                                   گُـــــــــــــــم شــده بــودم

در سَـرابی که از احســــاس بـرای او ســـاخته بــودم

                                                                غوطـــــــــــــــــه وَر بــودم

آن قــــــدر که ســـــال ها گذشـــت

                               فصـــل ها آمدنــد و رفتنـــد

و لحظــــه ها سپــــــــــــــــری شـد

                                    بــی آن که لحظــــه ای یـــــــــــادی از خــــود کنم

عمـــرم گذشـــت ...

                          با ثانیــــــــــــــــــه هایی مملــو از تنهـــــایی و دلتنگـــــی

و یادگــــــــــــارش

چروکــــــــــــ هایی بـَـر پیشـــانی

                                        وزخـــــــــم هایی بَـر دل شـد

امــا...

نگـــاه عــــاشق تــو

همچــون فانـــوسی راه گشــــــــــایم شد ای تنهــا پنــــــــاه ِ دل هـــای ِ خستــه

تــویی که دســـــت های ِ مهربـــانت

                               شَفـــاعـت کـرد چشـــــــــــــــم های ِ دل ِ نـابینـــایم را

این رَهــــایی..

همچــون نخــی از ابریشـــم

دانـــــــــه های  ِ دل را بـرای هــمه شــب عاشقــــــــی با تـــو تسبیـــــــح کـرد

و مــن چـه خالصـــانه می ستـــایمت

                                           و چه عاشقــــانه احســــــــــــاست می کنـم

عشــــق ِ خـــدایی ات

چنــان پروانــــــــــــه وار بَـر جســم و روحــم می رقصــد

                                            که گویــی اینجـــا انتهــــــای ِ عشــق است

می خواهــم خورشیــــد شَـوَم

                     همـان خورشیــد آخـر شهریــــور

                     که نهــایت تلاشــش را بـرای گــــــرم کـردن زمیــن می کنـد

می خواهــم

خورشیــد ی شَـوَم بـرای دلـــــــم

                  دلــی که مـــدت هاست قنـدیــــل هایش

                                                  تابستـــان هایم را ســـَرد کــرده اسـت

صــدای ِ پــای ِ پـــاییز را

از انتهـــای ِ کوچــه ی ِ فصــــــــــل ها می شِنَــــوَم

شــاید آغــاز ِ پاییـــز

                   شروعــــی باشد بـرای زندگــــــی

                                           برای ِ عشـــــــــــــــــــــق

                                                          عشـــــق ی تمــــــــــــام وقـــت

بیــا پـــاییـز ...بیـــا ...

                          بیـا که بیـــــــــزارم از ایـن تابستـــان

بیا ...

شــاید خـــــــــدا خواســت

                و زیـر خــِش خِـش بــــرگ های ِ طلایـــی ات

اولیــن قــــــــــدم های ِ عاشقـــانه را

                                 بـرای عشقـی  برداشتــــــــم که

            جســـارت ِ خواستــن و بـــودن و مـــاندن و جنگیدن را داشتــه باشـد

بیـا که زیـن پـس

                    و بـا آغـــاز تـــو می خــواهـم

دَرد نوشتـــه هایم را عاشقــــانه هایی کنـــــم

                             که " تــــــــــــــــو" ی ِ بیـــت هایش

                                                دیگــر مخاطــب خـاص نــدارد

بیــــا ..

یه نگاه به کفش های قشنگت کن دو عاشق ؛

 دو یار که بدون هم جایی نمیرن با هم خاکی  

میشن با هم میرن زیر بارون ؛

 اگه یکی فدا شد دیگری هم فدا میشه ؛

کاش آدمها از کفشاشون یاد میگرفتند رسم وفاداری و عشق رو

دختری به کوروش کبیر گفت :‌

من عاشق تو هستم ! کوروش گفت من لایق شما نیستم

لیاقت شما برادرم هست که از من زیباتر هست

 و اکنون در پشت سر شما ایستاده است  

دخترک به پشت سرش نگاه کرد اما کسی نبود ؛

 کوروش کبیر به او گفت اگر عاشق بودی

ای مسافر غریبه چرا قلبمو شکستی ؟

رفتی و تنهام گذاشتی دل به ناباوری بستی

حالا من تنها نشستم با نوای بی نوایی

چه غریبم بی تو اینجا ای غریبه بی وفایی

.

مهم نیست ڪه دیگر بآشـے یآ نه...

مهم نیست ڪه دیگر دوسم دآشته بآشـے یآ نه

مهم نیست ڪه دیگر مرآ به خآطر بیآورے یآ نه

مهم نیست ڪه دیگر تورآ بآ دیگرے میبینم یآ نه

مهم اینست ڪه زمآنے که تنهآ میشوے ....

زمــآنـے ڪه دلت گرفت چگونه و با چه رویـے

سر به آسماטּ بلند میڪنـے و میگویـے :

خدآیا مـטּ ڪه گنآهـے نڪردم ... پس چه شد

همیشه بهم میگفت زندگیمی....

وقتی رفت من بهش گفتم:مگه من زندگیت نیستم؟

گفت آدم برای رسین به عشقش باید از زندگیش بگذره....

دیدمش ... تنم لرزید دلم خواست محو تماشایش باشم ؛

دلم خواست تا آخر عمر به او خیره باشم دلم خواست ...

 اما این شرم نگذاشت ؛ چون بنفشه ای سر به زیر افکندم ؛

 به زمین خیره شدم و او به آرامی از کنارم گذر کرد ؛

 با خطی از عطر دورم حصار کشید این دلخواه ترین اسارتی است ؛

 که عادلانه ترین حکمش حبس ابد من است

به سلامتی اون دختری که سردی دستاشو با گرمای بخاری ماشین

یه بچه پولدار عوض نمیکنه به سلامتی اون پسری

 که وقتی یه دختر ناز خوشگل تو خیابون می بینه

 سرش رو بندازه پایین بگه هر چی هم

که باشی انگشت کوچیک یه عشق

خودم نمیشی....

سختـــه اسمش رو از گوشیت پاک کنی

سختــهsms هاشو پاک کنی..

اما خیلی سختــــــ تره

هر وقتsms میاد اولیـــن نفر اون بیاد تو ذهنت!!!

چه زیبا حرف میزنی ؟ تو می گویی از زاویه ی من به مسئله نگاه کن

از زاویه تو … آها دیدم

از زاویه ی تو چه تنگ است کنارهم نشستن دوضلع من وتو

شوخ طبعي يک رزمنده ايراني تا لحظه آخر !!!
 
مصاحبه گر :
 
ترکش خمپاره پيشونيش رو چاک داده بود روي زمين افتاد و زمزمه ميکرد دوربين

رو برداشتم و رفتم بالاي سرش داشت اخرين نفساشو ميزد ازش پرسيدم اين

لحظات اخر چه حرفي براي مردم داري با لبخند گفت:از مردم کشورم ميخوام وقتي

براي خط کمپوت ميفرستن،عکس روي کمپوت ها رو نکنن گفتم داره ضبط ميشه

برادر يه حرف بهتري بگو با همون طنازي گفت..اخه نميدوني سه بار بهم رب گوجه

افتاده.  از خاطرات يک رزمنده

کمي عوض شدم؛

ديريست از خداحافظي ها غمگين نميشوم؛

به کسي تکيه نميکنم .؛

                                               از کسي انتظار محبت ندارم؛

خودم بوسه ميزنم بر دستانم ؛

سر به زانو هايم ميگذارم و سنگ صبور خودم ميشوم...

چقدر بزرگ شدم يک شبه !!!

فقط دعا كنيد پدرم شهيد بشه!

خشكم زد. گفتم دخترم اين چه دعاييه؟

گفت:آخه بابام موجيه!

گفتم خوب انشاالله خوب ميشه، چرادعاكنم شهيد بشه؟

آخه هروقت موج ميگيردش و حال خودشو نميفهمه شروع ميكنه منو

و مادر و برادر رو كتك ميزنه! ، امامشكل ما اين نيست!

گفتم: دخترم پس مشكل چيه؟

گفت: بعداينكه حالش خوب ميشه ومتوجه ميشه چه كاري كرده.شروع

ميكنه دست و پاهاي همهمون را ماچ ميكنه و معذرت خواهي ميكنه.

حاجي ما طاقت نداريم شرمندگي پدرمون را ببينيم.

حاجي دعاكنيد پدرم شهيد بشه

من ، تو : ما

یادت هست ؟

تمام شد …

حالا : تو ، او : شما

من هم به سلامت . . .

فراموشم نکن …

شايد سالها بعد،در گذرخيابانها از کنار هم بگويي آن غريبه چقدر شبيه

خاطراتم بود …

این جمعه هم گذشت...

یك روز جمعه

كسی آرام می آید

نگاهش خیس عرفان است

قدمهایش پر از معنا

دلش از جنس باران است

كسی فانوس بر دستش

مثال نور می آید

امید قلب ما روزی مثال نور می آید

اللهم عجل لولیك الفرج

.

.

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی............چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن ؛ تبر به دوش بت شکن..............خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که خسته ایم نه ؛ ولی................................برای عده ای چه خوب شد نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام.......................دوباره صبح؛ ظهر ؛ نه غروب شد نیامدی

.

.

هنوزم انتظارو انتظار است        هنوزم دل به ســیــنـــه بی قرار است

هنوزم خواب میبینم به شبها    همان مردی که بر اسبی سوار است

همان مردی که جمعه آید روزی ...    و این پایان خوب انتظار است

وقتی چشمـ ـانم را روی همــ می گذارم ،

خوابـــ مـ ـرا نمی بــ ـرد ، تــ ـو را می آورد !

از میان فرسنگــــ ها فاصلـ ـ ـه...!

از تنــ ـها بـودنـ م راضــ ـی نیــ ـستــ م ؛

امـ ـا …

خـوشـحــ ـالـ م کـ ه بـا خیلــ ـی هـا نیـستــ م … !!!

از زندگـــــی کسی حذف شدم ؛

کــــه برای داشتنش

خیلی ها را

از زندگــــــی ام حذف کرده بودمــــــــ . . . . . . .

مدينه امروز دست افشان اتفاق زيبا و مباركي است
پيوند دو موجود آسماني در كوچه هاي بي پناه شهري كه
بچه ها هر شب منتظر نان و رطب هستند تلاقي عشق و محبت و دوستي است.



امشب ستاره ها كاروان جشن به راه انداخته اند
و فرشتگان و ملائك لحظه ها را به نظاره نشسته اند
تا در گذرگاه وصال دو شاخه مهرباني و عشق پايكوبي كنند.

نمی دونم چرا همش تنهام

نمی دونم چرا تنهایی ولم نمیکنه

نمی دونم چرا این روزا رد نمیشن

نمی دونم چرا روز و شبام تکراری شده

نمی دونم چرا هیچکی . حتی خبری از من نمیگیره

نمی دونم چرا .

این نمی دونم چراها بیخیالم نمیشن 

نمی دونم چرا. . . . . .

این روزا خیلی تنهام، خیلی داغونم

هست کسی که مثل من دلش

نه برای کسی،

نه برای عشقی،

نه برای جایی…

نه برای چیزی!

بلکه دلش برای خودش تنگ شده…

برای خود خودش!؟

همیشه نه

ولی گاهی،

میان خواستن و بودن فاصله ایست..

وقت هایی هست

که کسی را با تمام وجود می خواهی؛

حتی به خاطرش نفس می کشی

زندگی می کنی..

دنیا برایت زیبا می شود

اما؛

بودنت در کنارش محال است..

و این خواستن

همان رویاست..

یا آرزویی دست نیافتنی..

چون

" او مال تو نیـــــــست"

ما به هم نمیرسیم..

دست های ما

دو شاخه اسیر

از دوتا درخت دور،

در دو جنگل جداست...

ای شکوفه های سرخ تو

آرزوی برگ های زرد من!

از قضا اگر تبر

از تنه، من و تو را رها کند؛

باز ما دو پایه می شویم

گیر کرده در دو سمت صندلی..

باز هم

ما به هم نمیرسیم...

پریشانم...

چه می خواهی تو از جانم

مرا بی ان که خود خواهم اسیر زندگی کردی

خداوندا

اگر روزی ز عرش خود به زیر ایی

غرورت رابرای تکه نانی به زیر پای نامردان بیاندازی

وشب اهسته و خسته نهی،دست و زبان بسته به سوی خانه باز ایی

زمین و اسمان را کفر می گویی،نمی گویی؟

ديروز به ديدنم آمده بودي با يک دسته

گل سرخ .........نگاهي مهربان؛......همان نگاهي که

سالها ارزويش را داشتم و تو از من دريغ
... 
ميکردي ،.........گريه کردي و گفتي دلم برايت تنگ

شده است ........................ومن فقط نگاهت کردم وقتي

رفتییییییي........

اشکهايت سنگ قبرم را خيس کرده بود...........

برو ای خوب من ، هم بغض دریا شو ، خداحافظ !
برو با بی کسی هایت هم آوا شو ، خداحافظ !
تو را با من نمی خواهم که « ما » معنا کنم دیگر …
برو با یک « من » دیگر بمان « ما » شو ، خداحافظ !

به چه میخندی تـــــــــو؟
به مفهوم غم انگیز جدایــــــــــی؟
به چه چیـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــز؟
به شکست دل من یا پیروزی خویــــــــــــــــش؟
به چه میخنـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــدی؟
به نگاهم که چه مستانه تو را باور کــــــــــــــــــــــــ ـــــــــرد ؟
یا به افسونگری حرفهایت که مرا سوخت و خاکستر کــــــــــــــــــــــرد ؟
به دل سادهی من میخندی که دگرتا ابد نیز به فکر خود نیســــــــــــــــــــت ؟
خنده دار است بخنــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــد ...

ببیـــــــن
من هم
مثل خــــــیلی از عاشـــــق ها
از تو یـــــادگاری دارم
ولــــی
یــــادگـــاری من
با بقیه فــــرق دارد
یــــــادگــــــاری مــــن
از تو
ســــینه ای پر از درد اســـــت ...

برای خودت زندگی کن،

کسی که ترا دوست داشته باشد، با تو میماند

برای داشتنت می جنگد....

اما اگر دوست نداشته باشد، به بهانه می میرود......

یه روزی پسری باخانوادش دعواش شد و از خانه زد بیرون و رفت خونه یکی از دوستاش یک ماه موند؛ بعد از یک ماه دختری را سر کوچه می‌بینه و بهش تیکه میندازه! یکی از دوستاش میگه می‌دونی این کی بود؟! میگه نه! میگه این خواهر همون رفیقت بود که تو یه ماه خونشون بودی! عذاب وجدان می‌گیره میره خونه رفیقش؛ رفیقش داشت مشروب می‌خورد به رفیقیش میگه ببخشید من سر کوچه به دختری تیکه انداختم ولی نمی‌دونستم خواهر تو بود! دوستش پیکشو می‌بره بالا میگه: به سلامتی رفیقی که یه ماه خونمون خورد و خوابید ولی خواهرمو نشناخت…

زمستانی سرد کلاغ غذا نداشت تا جوجه‌هایش را سیر کند، گوشت بدن خودش را می‌کند و می‌داد به جوجه‌هایش می‌خوردند زمستان تمام شد و کلاغ مرد! اما بچه‌هایش نجات پیدا کردند و گفتند: آخی خوب شد مرد، راحت شدیم از این غذای تکراری! این است واقعیت تلخ روزگار ما…

می‌دونی قشنگترین احساس چه وقتیه؟ وقتی برمی‌گردی یواشکی به عشقت نگاه کنی می‌بینی که اونم داشته بهت نگاه می‌کرده…

                                 تمام سپاسم از آن کسی است ...

 که به من نیازی نداشت ...

 اما فراموشم نکرد !!!

 معذرت خواهی همیشه به این معنا نیست که تو

 اشتباه کردی و حق با دیگریست ...

 معذرت خواهی یعنی اون رابطه ....

 بیشتر از غرورت واست ارزش داره !!!

  می دونی تلخ ترین درد چیه ...؟

  تو بخوای؛

  اونم بخواد؛

  ولـــــی خــــــدا نـــــخــــــواد ...

وقتی تنهاییم دنبال یک دوست می گردیم

وقتی پیدایش کردیم دنبال عیب هایش می گردیم

و وقتی از دستش دادیم به یاد  خاطره هایمان با او می افتیم

و باز تنهاییم...

خدایا

 مرا ببخش

به خاطر تمام درهایی که کوبیدم

و

                                                       در خانه ی تو نبود..